روانشناسی دین و جهانی شدن
روانشناسی در ابتدا به موضوع معنویت و عالم ماورا طبیعت توجه داشت، اما در سالهای پایانی قرن نوزدهم موجی از روانشناسی علمی یا روانشناسی منهای معنویت بهوجود آمد.
اما با پیشرفت این علم، بخش روحانی انسان و معنویت مجدد مورد توجه قرار گرفت و روانشناسی انسانگرا بهوجود آمد. این دوره بازگشت به معنویت است و اعتقاد دارند بخش عمدهای از روح و روان و زندگی بشر بخش معنوی آن است.
توجه روانشناسان انسانگرا یا روانشناسان مکتب سوم به معنویت، زمینهساز بروز و ظهور روانشناسی فراشخصی را بهوجود آورد که بر حالات عرفانی و ارزشهای معنوی تأکیدی تمام دارد
. موضوعات دین و روانشناسی مشترک است. موضوع هر دوی آنها انسان و هدف و غایت هر دو سلامت، سعادت و فلاح و رستگاری انسان است.روان شناسی به بررسی پدیده دین داری از منظر روان شناختی میپردازد.
عنصر معنویت در دین و جنبشهای نوپدید دینی - معنوی مشترک است
روانشناسی و معنویت از طریق روان به هم پیوند میخورند. بررسی این ارتباط میتواند راهی برای استفاده از روانشناسی در ارتقا معنویت باز نماید و همچنین توجه به موضوع معنویت که از جنبههای مهم انسان است، کمک شایانی در علم روانشناسی و رواندرمانی خواهد کرد. رابطه روانشناسی و معنویت از منظرهای مختلفی میتواند مورد بررسی قرار گیرد .